25-04 @@ kw
Kwaliteitsmomenten 1 April - 20 april
Een paar hoogtepunten
Mooi weer, krokusjes en sneeuwklokjes kleuren de bermen. Zo feestelijk!
Op 3 april had ik geen afspraken, wat zelden voorkomt. Ik had de dag vrijgehouden voor een wandeling, maar de geplande tocht had geen pauze onderweg. Ik meldde me niet aan. Het lukte me zowaar om een loopje met mezelf te maken. En om het eerste bankje voorbij te lopen, want eigenlijk was ik toen al moe. De zon scheen, het was rustig in de polder en er bloeide van alles . Ik kwam moe thuis, maar heel tevreden en voldaan!
Parki's
De demonstratie op 11 april was gezellig, we hadden prachtig weer. Een kennis lag in een deuk toen ik vertelde dat ik met twee andere parki’s naar de demonstratie in Den Haag was geweest.
Jullie zijn toch geen parkieten?!
En toen kreeg ik weer de slappe lach!
Hoera, ik heb meer energie!
Ik heb meer energie, ik kan mijn yoghurtpak weer zelf open maken, de ooggel krijg ik gemakkelijk in het oog, ook als de tube bijna leeg is! Dankzij twee tabletjes per dag meer levodopa! (Blog 25-03-4).
Terechtwijzing
Op een ochtend nam ik de bocht verkeerd, en belandde met mijn vierwielfiets op de stoep. Even weer de weg op rijden, wilde ik niet, want de stoep was hoog. Een man met een meisje op een driewieler kwamen me tegemoet. Ik reed heel langzaam, zoveel mogelijk rechts nog even door, want verderop was een afrit. Het kindje zei niets maar wees naar de weg, toen ze me passeerde. “Je hebt gelijk, Ik mag niet op de stoep fietsen” lachte ik. Wat een schatje!
Duofietsen met Els 16 april
Het werd weer een gezellige en mooie rit.
Onderweg bedacht ik dat ik water vergat mee te nemen voor de medicatie van vier uur. Dus kocht ik een flesje water , toen we toch wat gingen drinken. Ik liet me afzetten bij de apotheek. En ja hoor, daar ging de wekker. Terwijl ik op de bestelde medicijnen wachtte, wilde ik het flesje water open-maken, maar dat lukte niet. Terwijl ik bedacht dat ik de pilletjes van vier uur dan thuis wel zou innemen, stond een donker meisje dat ook op haar beurt wachtte al naast me. "Helpen?" Ze draaide het flesje open. "Zal ik het straks ook weer dicht draaien?" Wat een schat! Ik legde uit dat dicht draaien van het flesje me wel zou lukken, maar dat ik heel blij was dat ze het flesje had opengemaakt voor me!
Collectebusje
Op 20 april is mijn collectebus voor het Parkinsonfonds al aardig gevuld. Fijn!
Andere blogs met kwaliteistsmomenten zijn onder andere