25-02-7
Duofietsen
(het was te koud om foto's te maken, dit is een oude foto)
In september 2024 stopte ik als vrijwilliger op de Duofiets. Ik vertrouwde de knijpkracht van mijn rechter hand niet meer. Ook werd ik sneller moe. Met ‘dank’ aan de pas ontdekte hartritmestoornis. Met de kennis van nu: De hartslag liep bij korte afstanden fietsen of lopen op tot 160 per minuut. Geen wonder dat ik zo moe werd.
Op 30 november kocht ik een vierwieler. Langzamer, maar veel stabieler. Geen groepsfietstochten meer, verwacht ik, maar veiligheid boven alles.
Keuze D
In december kreeg ik een zelfgemaakte cadeaukaart, met 4 keuzes, A tm D.
Bij D stond: Duofietsen! Wouw, meen je dat? Leuk!
“Je krijgt van ons de eerste 5 rittenkaart cadeau en ik ga met je fietsen" zei Els. "Maar je moet je zelf aanmelden als gast”.
Oeps. Dat was even slikken. Maar de volgende dag meldde ik me natuurlijk aan.
Van de coördinator kreeg ik een gastnummer.
Eerste keer duofietsen als gast
Donderdag 13 februari gingen we fietsen. Ik mocht een route verzinnen. Het was koud maar droog.
Els van der Burg was een paar jaar geleden dankzij mijn enthousiaste verhalen fietsmaatje geworden. En nu fietste ze met mij als gast! Wat een bof dat ik haar enthousiast gemaakt had!
Onderweg vertelde ze welke tips en trics ze van mij geleerd had.
Ik moest natuurlijk even wennen aan ‘niet sturen’, de rechter kant van de weg leek soms wel erg dichtbij. Maar toen mijn handen echt erg koud werden, stopte ik ze mijn jaszak. Trappen kon ik ook met losse handen. (Zo heeft elk nadeel ook zijn voordeel!) 😀
