Over het algemeen heb ik de Parkinson medicatie aardig ‘onder controle’. Ik mag 4 x daags levodopa met entacapone 8 - 12 - 16 - 21h en ‘s nachts 1 x levodopa, tussen 2 en 3 als ik toch wakker wordt door een volle blaas.

Op fysiek rustige dagen sla ik de entacapone van 12 en 16 uur over. Dan ben ik minder over-beweeglijk en kan ik wel redelijk functioneren. (De over-beweeglijkheid is een bijwerking van de levodopa)

Bij een wat langdurige inspanning (lopen of fietsen) komt de entacapone er wel bij, meestal moet de medicatie dan ook een half uurtje eerder.

Maar bij wat minder gebruikelijke tijden voor een activiteit ga ik nog de mist in.

Een paar voorbeelden:

Fietstocht start pas om 11 uur

Meestal start een groepsfietstocht waar ik aan meedoe om 10 uur. De medicatie van 12 uur neem ik dan om ongeveer half twaalf, meestal na de koffiepauze.

Onlangs startte een ritje pas om 11h. Zonder gefietst te hebben eerder medicijnen innemen? Dat leek me niet handig. (Maar dat had ik wel moeten doen!) Er stond flinke wind tegen.

Om half twaalf haalde de een na de ander me in, terwijl ik de ondersteuning van de e-bike  al hoger had gezet. Dus stopte ik, om mijn pillen in te nemen. “ Rijdt maar door,        ga wel alleen

verder”, zuchtte ik. Maar de hekkesluiter vroeg de kopman om een stop (Voor- en achterrijder hebben daar een speciale telefoon voor). De groep bleef even wachten. Een kwartier later haalde ik de fietsers voor mij in… “Wat slik jij dan voor drugs?” vroeger een van de fietsers 😊

Bij een volgende late start neem ik dus toch maar meteen om 11h mijn doping in! 😀

Wijk aan Zee

Begin september ging ik met drie wandelmaatjes een paar dagen naar Wijk aan Zee. Ik had mijn les geleerd hoopte ik. We vertrokken om half negen, omdat de app van Weeronline vanaf twee uur ’s middags regen voorspelde. Om half elf nam ik de medicatie van 12 uur omdat de benen niet meer wilden, en ‘thuis’ om drie uur de pillen van vier uur, beide keren met de entacapone.  Daarna volgde ik het vaste medicijn-schema weer. Dat ging goed.

En weer gaat het mis 

De volgende dag startte het lopen om kwart voor tien, tijdens de eerste rust nam ik alvast twee boterhammen, want de volgende inname zou waarschijnlijk om ongeveer half twaalf zijn. Dacht ik. Kort na de pauze had ik echter ‘pap benen’ . Nog even doorgelopen, want …. net gegeten. (Samen met eiwitten werkt de levodopa minder goed). Uiteindelijk toch maar om 11 uur mijn dope genomen, want met papbenen doorlopen ging ook niet….