2024-12-6 terugblik
Terugblik 2024 (1)
Vorig jaar schreef ik een soort samenvatting van het jaar, blijkbaar wat te negatief geformuleerd, want ik kreeg veel geschrokken reacties. Maar het is wat het is….. Het gaat niet slecht met mij, maar soms is het gewoon wat minder goed, of een beetje moeilijk.😊
Maar
Ik heb gelukkig fantastische buren, en veel vriendinnen en kennissen. Soms vraag ik hulp. Omdat ik iets niet kan (bepaalde klussen) of omdat ik niet op een trap durf te staan (bijvoorbeeld om de bovenste plank van de linnenkast schoon te maken; drie jaar geleden. durfde ik dat nog wel).
Afscheid
Het meest verdrietige van dit jaar: mijn jongste broer, 64 jaar, werd ernstig ziek. Hij overleed eind september. Op 1 december zou hij stoppen met werken en van het leven gaan genieten.
Psycholoog
Toen bij het minste geringste mijn traanklieren actief werden, kreeg ik een verwijzing voor een psycholoog. Moet dat nou? Een lieve kennis zei: “doe nou maar, de wachtlijst is lang, en als het niks voor je is, stop je gewoon”
De psycholoog (aangesloten bij Parkinsonnet) begreep mijn verdriet. Zij noemde het chronische rouw. Niet alleen het gemis van Dries, mijn echtgenoot en grote liefde, met wie ik 38 jaar samen was, ook de diagnose Parkinson, waardoor je toch steeds een stapje terug moet doen, steeds weer ergens afscheid van moet nemen.
Ik bezocht haar meen ik twee keer, daarna was het eigenlijk niet meer zo nodig.
“Ik houd je dossier wel een tijdje open, bel maar als het nodig is”.
“Hoelang blijft het dossier dan open?”
“Drie maanden, langer mag niet van de zorgverzekering”.
“Zullen we dan over drie maanden weer afspreken?”
Dat vond ze een goed idee. Ik kan natuurlijk altijd weer afspreken, maar dan heb ik weer een nieuwe verwijzing nodig.
Ergotherapeut en diëtiste
De ergotherapeut paste mijn bureaustoel aan en hielp me beter plannen: actieve dagen afwisselen met rustige dagen; overdag actie afwisselen met rust, computeren is geen echte rust. Echte rust is minimaal 15 minuten per dag “plat en ogen dicht.”. En ik moet zeggen, het helpt wel!
De diëtiste hielp me weer op gewicht te komen, toen ik wel erg veel afviel.
Scheve wastafel, beugels, versleten sleutel en TV die het niet doet.
Mijn huishoudelijke hulp wees me op de wel erg scheef hangende wastafel. Ron (zoon van Dries) keek er naar. “De keilbout is versleten. Dat moet je zo snel mogelijk laten repareren, dat lukt me niet.” De verhuurder liet het maken, er werden twee bouten vervangen, 1 van de twee was zelfs gebroken!
Toen de wastafel scheef hing en ik er dus niet op mocht leunen, merkte ik pas hoe vaak ik dat deed. Dus kocht ik een paar beugels en vroeg iemand ze voor me vast te zetten.
Ik vroeg Ron ook naar het slot van mijn voordeur te kijken. Het kostte me vaak moeite om binnen te komen. Hij zag echter een andere oorzaak: je sleutel is versleten! Met de reservesleutel aan mijn sleutelbos gaat de deur weer eenvoudig open. Je moet er maar opkomen!
De tv deed het al geruime niet. Zou het aan een batterijtje liggen? De afstandsbediening kreeg ik echter niet open. Toch even gevraagd in de winkel waar ik hem kocht. “Stekker van de tv er uit halen en weer in het stopcontact doen. Grote kans dat ie het daarna weer doet." En zo was het.
