Op 28 maart had ik een lunch afspraak in de hortus. Gezellig bijkletsen met Gerda en daarna een loopje door de hortus. Onder andere langs een plant die zij geadopteerd had, ter herinnering aan haar overleden echtgenoot.

Aan het eind liepen we ook langs de plant die mijn man Dries en ik in februari 2014 aan de hortus schonken. Een buurvrouw had hem ooit op een markt gekocht, en na haar overlijden mocht Dries er voor zorgen. Maar hij was veel te groot geworden voor onze kamer! Dries en ik liepen er later nog een paar keer langs, Dries was steeds weer teleurgesteld dat de plant nog niet in een grotere pot was gezet.

Nu wachtte ons een grote verassing: hij (of zij?) stond in een mooie ruime bak! En was flink gegroeid.
Zou ik deze plant kunnen adopteren? Op 31 maart, de verjaardag van Dries, mailde ik mijn vraag aan de Hortus. Vlak voor Pasen vulde ik de mij toegezonden (digitale) formulieren in. En kort daarna werd de adoptie afgehandeld. Woensdag 19 april zou het bordje erbij staan. Donderdag ging ik kijken. Het bordje stond er. Ik had er een goed gevoel bij.