Paulus de Nooij, geboren te Bennekom 6-12-1922, overleden 24-9-1996 gehuwd op 28-1-1948 met Bertha (Betty) Klein-Nibbelink, geb 8-10-1922; overl 20 dec 2012  09.02.18

1945 Rode Kruis bericht

In de familiekroniek (FK 06) staat te lezen (brief van marie Snoek): 

Gisteren zijn Johan en Wim voor de N.B.S.(Nederlandse Binnenlandse Strijdkrachten; RS)  in Renkum geweest; uit de asch hebben ze enkele verbrande lepeltjes en een pannetje opgehaald. Later wil Wim de asch goed nazien, zoals hij dat in Duitsland heeft geleerd. Maar ‘t zal niet veel zijn, dat er uit te voorschijn komt. We hebben echter alweer onze eigen lakens en sloopen, hand- en theedoeken. Sommige gekregen, en andere dingen hadden we meegenomen, doch in Oct. direct bij Ko in een tank laten begraven; en dat kwam er vorige week weer uit. Ook nog heel wat, is uit de tank (een andere; er waren er 9) gestolen door de landwacht, 1 week voor de bevrijding¹³.

Paul uit Bennekom¹⁴  is toen gearresteerd en toen is aan de zaak de grond omgegraven, en daar zijn we ook heel wat bij kwijt geraakt. ‘t Ergste is dat we van Paul niets weten; maar ‘t ergste vrezen, daar er wapens in zijn kamertje gevonden zijn. Voor Cor van Jan¹⁵ is dat het zwaarste. Twee keer is een V-1 op huis en smederij¹⁶  gevallen, maar dat Paul weg is, is oneindig veel erger¹⁷.

-------

(Paul is na de oorlog met Bertie Klein Nibbelink getrouwd, dus veilig teruggekomen; volgens dagboek van Wim Snoek werd hij kort voor 5 mei gepakt en was hij al ter dood veroordeeld; hij werd bevrijd door de Nederl. Binnenlandse Strijdkrachten (N.B.S.) en kwam 10 mei terug)

Meer over Paul op Wikipedia

In mei 1943 was Paul betrokken bij de oprichting van de lokale LO-afdeling in Ede. Hij werd verantwoordelijk voor de huisvesting van onderduikers. In september 1944 ging de groep op in de Binnenlandse Strijdkrachten.

In de nacht van 19 op 20 november 1944 vond Operatie Pegasus II plaats waarbij het verzet probeerde een grote groep piloten en parachutisten dwars door de Duitse linies over de Rijn naar bevrijd gebied te smokkelen. De actie liep uit op een totale mislukking. Meer dan de helft van de deelnemers werd gepakt. Het Edese verzet was al snel op de hoogte van alle details dankzij een loslippige Duitser die in de smederij van De Nooij uitgebreid zijn verhaal deed.^[2]

De Nooij nam deel aan de fataal verlopen wapendropping in de nacht van 8 op 9 maart 1945 bij Lunteren. Tijdens en na afloop van de dropping werden negentien verzetsmensen gearresteerd, waarvan zestien werden geëxecuteerd en een in gevangenschap zelfmoord pleegde. Paul verliet samen met zijn neef Menno en Jo van den Bent het droppingsterrein. Zij werden gewaarschuwd door schoten die de Duitsers losten tijdens de ontsnappingspoging van Piet Rombout. Daarop sloegen zij een andere weg in en wisten zo te ontkomen.^[3]

In de nadagen van de oorlog bracht De Nooij alle Duitse stellingen in Bennekom in kaart. Deze informatie werd doorgegeven aan de geallieerden.^[4]

In de familiekroniek van het geslacht-De Nooij staat geschreven dat De Nooij al in 1944 werd gearresteerd na een wapendropping in de buurt van Lunteren en daarna via Kamp Amersfoort in een dodencel in het Oranjehotel in Scheveningen terecht kwam.^[5] Dit klopt niet, Paul de Nooij werd pas op 8 april 1945 gearresteerd in de laatste grote arrestatiegolf van de Sicherheitsdienst. Samen met de andere 14 mannen werd hij via Kamp Amersfoort naar het Oranjehotel in Scheveningen overgebracht. De Nooij werd opgesloten in cel 610 van het Oranjehotel, het doodsvonnis over de 15 verzetstrijders werd door een speling van het lot niet uitgevoerd en ze werden alle 15 vrijgelaten op 8 mei 1945 en keerden in Ede terug op 10 mei 1945.

1948 bruiloft

Mei 1957

1968

1990

April 1990