februari-maart 2023; wandeldagen in bergen aan Zee
Met een groepje wandelvrouwen en één man gaan we een paar keer per jaar naar een Nivonhuis, vanwaaruit we dan wandelen. We kennen elkaar van de Nivon-tweedaagsen, die helaas niet meer bestaan. De man was verhinderd, wachtend op een heupoperatie, één van de anderen was helaas geveld door koorts en hoesten. Ze bleek corona te hebben, en annuleerde de vakantie, waar ze zo enorm naar had uitgekeken.
Dit keer hadden we geboekt in het Zeehuis, in Bergen aan Zee
Zondag 26 februari
Zondag ochtend 26 febr liep ik vanuit huis een rondje van 4 km, later reisde ik met bus en trein naar Voorhout, vanwaar ik met mijn wandelmaatje mee kon rijden naar het Zeehuis (Nivon huis in Bergen aan Zee).
Daar kwamen ook de anderen van onze groep één voor één binnen. Bea had voor de hele groep boodschappen meegenomen en één van ons had voor eten gezorgd. Het was bere gezellig om elkaar weer te zien en te spreken.
Met Maaike liep ik nog even naar het strand, waar we een prachtige zonsondergang zagen.
Een andere deelnemer (die helaas niet meekon) en ik hadden routes uitgezocht, Maaike had ze uitgeprint. Na het eten kozen we een route uit voor de volgende dag.
Maandag 27 februari. Bergen aan Zee - duinen Schoorl
Na het ontbijt kochten we een weekkaart voor het Duinreservaart en gingen op pad, richting Bergen, we pauzeerden voor koffie met taart in ‘Duinvermaak’ in Bergen. Daarna liepen we via een mooi pad naar het strand. We moesten een hoog duin over. Het zand was droog en rul. Puf puf.
Daarna ging de route langs de zee terug naar het Zeehuis. Aan het strand dronken we nog even wat.
Heerlijk gelopen. Zonnig weer. Het was wel wat fris, maar wat wil je ook, eind februari!
Dinsdag 28 februari . Duinen van Six
Vandaag hadden we voor de Duinen-van-Six gekozen. Ook weer een prachtige route. Wel wat klimmetjes. Bij de start regende het een klein beetje. We dronken koffie bij Gasterij ‘t Woud, later lunchten we buiten, het was inmiddels droog. Heerlijk. Om halftwee waren we bij het strand.
Even pauze. Bijna terug, nog 2 a 3 km. Mijn medicijnwekker liep af. Maar meestal neem ik mijn tabletje om 15.00. En we waren er bijna.
We liepen door. Maar ik werd toch moe! Stom, ik had de Madopar toch om 14 uur moeten nemen, net als gisteren. Ik nam mijn tabletje alsnog in. En zeulde naar het Zeehuis. De rest van de dag was ik moe. Omdat ik ’s ochtends het ontbijt had klaargezet, inclusief potten thee en koffie, mocht ik verder geen ‘corvee’ doen. Wat heerlijk! Ik ging douchen en op bed liggen lezen tot het avondeten.
Woensdag 1 maart. Trage Tocht Schoorl
Schoorl.
Dit keer nam ik vóór het lopen 1,5 madopar i.p.v. één en om half twee de portie van 15.00 uur. Iedereen was moe, ik ook, maar ik was niet zo afgepeigerd als gisteren.
We liepen een Trage tocht bij Schoorl. We startten met een enorm hoge steile trap. Dat gaf weer een prachtig uitzicht! En was goed (of niet?) voor onze conditie 😊
We dronken koffie bij De Berenkuil en lunchten buiten in het zonnetje. Ook vandaag weer veel klimmetjes, over rul zand, en een paar hoge trappen. Na de rust bij het strand besloten onze akela’s de route iets in te korten. Lopen op het droge zand was flink vermoeiend. Aan het eind van de wandeling trakteerden we onszelf op een drankje bij Natuurmonumenten.
Wat was het weer een heerlijke dag!
‘s Avonds gingen we uit eten, gezellig. We zagen de zon onder gaan, en bij vertrek zagen we Jupiter en Venus heel helder aan de hemel staan. ‘Vlak’ bij elkaar. Prachtig.
Daarna maakte de penningmeester de kas op. Opnieuw was het een zeer voordelige vakantie!
Donderdag 2 maart. Museum Kranenburg in Bergen en terug naar huis
Ontbijten, stofzuigen en bagage in koffer of rugzak. Een van de deelnemers werd door een wandelmaatje met de auto naar het treinstation gebracht. Er werd namelijk gestaakt door buschauffeurs. In de hoop op een betere CAO. Ik ging met twee anderen nog even mee, naar het strand, ‘even afscheid nemen’. Het was bewolkt en kil. We bleven dus niet lang.
Het Zeehuis in bergen aan Zee
Vervolgens stond museum Kranenburg in Bergen op het programma. Met de toelichting van een wandelmaatje zag ik er veel meer in, dan in het begin. Dat was een bijzondere ervaring!
Daarna gingen we ieder ons weegs, naar huis. Twee wandelaars gingen na het museum terug naar het Zeehuis, zij zouden pas vrijdag vertrekken.
Ik kon weer meerijden. In Voorschoten werd ik afgezet. De trein kwam snel, en in Leiden hoefde ik maar een paar minuten op de bus te wachten. Vanwege de busstaking reden er niet heel veel bussen, maar ach, aan deze snelbus naar Leiderdorp had ik genoeg.
Wat waren het weer heerlijke dagen geweest!