Bij een van de wandelgroepjes waar ik vaak meeliep en ook een enkele keer een wandeling geleid had, hadden ze me al een tijd niet gezien. Meestal lopen ze 10 -12 km, vaak zonder pauze, met aan het eind koffie en appeltaart. De appeltaart wordt beoordeeld met een cijfer, meestal een 7 of een 8.  De wandelingen zijn bovendien op donderdag, terwijl ik op woensdag ook vaak loop. Vroeger geen probleem, nu wel.

De meeste wandelaars hebben vroeger gevoetbald. Verzamelplek is vaak (maar niet altijd) het clubgebouw van de Leidse voetbalclub Roodenburg. Het was dan ook een mannengroep. Ik was een van de eerste ‘outsiders’ . Maar ik mocht mee! Tijdens één van de eerste wandelingen waar ik aan mee deed vroeg één van de deelnemers:  “Mevrouw, wat is uw connectie met voetbal?” (Dat ‘U’ ging er gelukkig gauw af). Waarop ik antwoordde: “Die is er niet, mijnheer, ik heb een connectie met wandelen.” Hij grinnikte.

Ik zat al een tijd te azen op een tippel met een gelegenheid om mee te lopen, met een pauze halverwege zodat ik na de koffie iedereen gedag kon zeggen en kon afhaken.

Arrangement

Op een gegeven moment bedacht de leider een wandeling met koffie vooraf, 6 km lopen, en daarna een lunch. Daar wilde ik natuurlijk bij zijn, ik meldde me aan!

In de aankondiging las ik wel: aanlooproute 1 km.  Ooo! Zou het dan 6 km zijn plus 2 x 1 km? We zullen zien, dacht ik. Ik heb nu gelukkig iets meer energie, dankzij het nieuwe medicatie schema.