Zaterdag 13 mei: Zevende dag Flamingoroute.  Van Oeding naar Spork, deels via flamingoroute. 37 km

Om half negen kregen we ontbijt, met onder andere zelfgebakken brood, een eitje en yoghurt. Lekker. Daarna deden we de tassen op de fiets. Ik bond mijn jas ook meteen al op de bagagedrager, zulk lekker weer was het. Op de valreep mijn Topo app aangezet. Zonder de wifi zou me dat niet meer lukken.
Om kwart voor tien vertrokken we. Om elf uur dronken we koffie in Burlo met eigen oploskoffie en een halve wandelkoek. Kort nadat we verder gefietst waren hoorde ik appjes binnen komen. Blijkbaar heeft mijn mobiel weer bereik! Bij een groen knooppunt, (dan zouden we dus nu in Nederland moeten zijn) lunchten we met eigen brood, margarine en kaas. We deelden de halve liter cacao. Daarna fietsten we verder, nu zagen we weer rode (Duitse) knooppunten. Volgens Anneke reden we ongeveer óp de grens.
Om twee uur waren we in Spork. Vooral hond Sprinker sprong dolblij hoog tegen Anneke op. Ook Leida blafte en sprong blij om Anneke heen. Daarna kwam Sprinker ook mij begroeten. Wat een leuke en lieve hond is het toch.
Na eten, afwas en nog wat drinken, om half tien naar boven, tegen tienen lag ik er in. Uitstekend geslapen.

Zondag 14 mei: een loopje, brunch en naar huis met fiets en trein.                                                 22 km (Spork - Varsseveld) plus 4 km (station – Leiderdorp)

Om kwart voor zes stond ik op en maakte koffie en müsli. Heerlijk om niet zo lang te hoeven wachten op het ontbijt! We liepen 4,5 km met de honden en brunchten met zijn drieën. Om elf uur fietste ik weg. Ik zou de trein van halftwaalf in Aalten beslist niet halen, maar Anneke en Peter krijgen bezoek, het was heerlijk weer, ik ging op huis aan. De trein in Aalten was inderdaad net weg, ik fietste op mijn gemak door naar station Varsseveld.
Tussen Arnhem en Utrecht waren werkzaamheden, vertelde de reisplanner. Dat betekende omreizen via Zwolle. Daar bleek de lift naar perron 3 defect. Ik wachtte (ongeduldig) op een medewerker die was aangesteld om te helpen. De overstap van zeven minuten haalde ik dus niet. Maar wel een trein naar Rotterdam op perron vier, die twee minuten later vertrok. Dat betekende overstappen in Utrecht. Voordeel voor mij was, dat ik dan in Leiden Lammenschans kon uitstappen. Daar is een hellingbaan om het station te verlaten. In de trein naar Leiden kon ik ook eindelijk naar het toilet. Wat een opluchting! Daarna dronk ik een pakje sap en een flesje water leeg.

In Leiderdorp lag de straat nog vol sponsen, maar de marathonlopers zag ik niet meer, de dranghekken stonden aan de kant. Om vijf uur was ik thuis.
Na een heerlijke vakantie!

Ria’s route 4 tot en met 14 mei 469 km (volgens de kilometerteller van mijn fiets)

Wat een heerlijke vakantie was dit geweest!