Mijn grootmoeder was een de Nooy en na de oorlog schreef hij over zijn ervaringen een boek, dat ook is vertaald. “I was a stranger” 1977 (NL “Ik was een vreemdeling”, uitgave door Bosch & Keuning). In dit artikel wordt er ook over geschreven. Hackett schreef vele boeken over de oorlog, waaronder ook een visie op de door hem verwachte 3e Wereld Oorlog in 1978, waarin het draait om de olievelden van Iran.

[woensdag 31/1]

De volgende dag bleek het volop dooi, de keuken stond blank. Om 8.30 op weg. De dijk bleek weer aardig te rijden. M'n eerste overzetadres bleek niet meer te functioneren maar bij Jaarsveld was er een stuk open water en vond ik een veerman. Wel haalde ik een paar natte voeten, maar om plm. 11 uur was ik aan 't eindpunt. Goed gegeten, en toen 's middags met Klaas (boerenzoon, medewerker Kars van Duuren, zie ook 12) naar Jos (13) die eerst niet thuiskwam. Moest wachten op Hans (14)  en bleef daarom bij Jos slapen. Slecht geslapen. Volgende morgen

[donderdag l februari]

inderdaad Jacob gesproken die een uitstekende begeleider had. [Jacob = Britse telegrafist Foxtrot; zie Stranger, p. 171; hij werd begeleid door een stevige jongeman; we zaten in een kamer van de plaatselijke huisarts en zagen door de vitrage dat een Duitser aanbelde. Onmiddellijk trok de jongeman een vervaarlijk pistool, voor geval de Duitser ons zou blijken te zoeken. Hij kwam alleen maar de huisarts consulteren]. En toen met uitstekende resultaten op huis aan. Eerst nog bij Klaas gegeten. Toen bleek het moeilijk om over [de Lek] te komen. Maar met hulp van 6 st. zeep van Brink ging het! [Brink was verffabrikant in Groot Ammers en bevriend met mijn ooms in Ede - ook verffabrikanten; zijn zoon Wim, 14 j. oud, ging mee]. Later bleek dat de boot op de terugweg in 't ijs kwam te zitten en door de Veld -gendarmerie gestrikt werd.

 Merkwaardig dat Jan's vriend ook in 't ziekenhuis gelegen had en door mijn vriend geholpen was. Er werd veel gepraat en Kars (4) zette wel zo'n mond op dat Jan (1) volkomen bevredigd was. Het autoplan ging niet door en de 3 gidsen moesten terug wat wel enigszins kwaad bloed scheen te zetten. Er is een kaas voor na de oorlog beloofd (12). Jammer, dat ze daar zo met poëziealbums ophebben [het gastenboek, dat Klaas iedere passant vroeg te tekenen, en iedereen deed dat, vaak met een fraaie opdracht]. Er werden wel beloftes wat velerlei gewenste dingen betreft gedaan, maar we moeten maar afwachten of we er iets van zien.

[5/2]

Jan wou de volgende dag wel sigaren, maar geen sigaretten roken. Later werden we door één man gehaald en om plm. 6 uur in de namiddag zag ik hem, na samen gegeten te hebben, voor 't laatst. Ik sprak die avond nog een meisje dat kort tevoren Geert Niemijer gesproken had! Bij fam. Van Jos geslapen, cake bij de koffie.

De gast wachtte op Jan's helpers. Dinsdagmorgen (6/2) tantes Nel, Lien en Go bezocht. Hevig diarrhee en daarom noch 's middags noch 's avonds gegeten, alleen melk gedronken. Volgende dag naar Brink (5) geweest die me vanwege m'n darmen rijst voorzette, als middagmaal. Later nog in Kars (4) z'n bezittingen gesnuffeld en er studie van gemaakt, 's Avonds kwam Klaas thuis; alles oké, alleen Lip (Lipmann Kessel, Brits chirurg  - van de luchtlandings brigade - die Hackett had geopereed, Vreemdeling - blz 146 / 150; RS) had een zeker pech voorlopig.

Volgende morgen [7/2] voor 7 uur vertrokken, door Willie's broer overgezet, om elf uur in Doorn, daar gegeten. Om 5 over 4 thuis, steeds met twee fietsen. (6) Grote vreugde natuurlijk.

*************

(10)  op verzoek van Hackett mochten twee van zijn vrienden mee ontsnappen

(11) de 2 vrienden van Shan

(12) door Klaas (zoon van de boer bij wie ze logeerden) beloofd aan Hackett

(13) Jo Lanser; Hackett wordt bij de Merwede aan hem overgedragen - Jo  roeit hem naar de overkant; later aarzelt Johan, het kan ook een andere Jo geweest zijn

(14) Johan weet niet meer wie dat is

(15) Volgens Hackett in ruil voor kaartjes stopwol... Dagboek van Johan is echter kort daarna geschreven, boek van Hackett vele jaren later

(16) Lipmann Kessel, Brits chirurg  - van de luchtlandings brigade - die Hackett had geopereed, zie ook 'Ik ben een Vreemdeling geweest, van Sr J. Hackett - blz 146 / 150; '

Johan Snoek, Govertzoon merkte hierbij op: "Lipmann schreef een boek, 'Surgeon at Arms' meen ik, ook in het Nederlands vertaald. Ik gaf mijn exemplaar indertijd aan Alan De Nooij in Sydney toen ik bij hem logeerde want zijn vader Zwerus (blue Johnny) staat er uitvoerig in vermeld. Mamma en ik hebben L.Kessel weergezien tijdens ons weekend in Londen, zomer 1973"

 ********

deze tocht staat ook in ´Ik ben een vreemdeling geweest´ beschreven va blz 154 e.v.

Boven zijn bed in de Torenstraat hing een wandkleed van Doornroosje – en zij sliep een diepe slaap, 100 jaren lang. Dit wandkleed noemt Hackett in zijn boek

Foto met toestemming van de webmaster afkomstig van theirstheglory.com (site bestaat niet meer)  (Collectie Airborne Museum Hartenstein)

Nickname Shan

Place of birth Perth, Western Australia

Allegiance  United Kingdom

Service/branch British Army

Years of service 1933 - 1968

Rank General

Unit 8th King's Royal Irish Hussars

Commands held 4th Parachute Brigade
Deputy Chief of the General Staff
Commander-in-Chief British Army of the Rhine

Battles/wars

World War II

Awards

Knight Grand Cross of the Order of the Bath
Commander of the Order of the British Empire
Distinguished Service Order & Bar
Military Cross
Mention in Despatches (2)

Other work

Author

This article is about the British Army officer and author, for information about the musician, see John Hackett (musician).

General Sir John Winthrop Hackett GCB, CBE, DSO & Bar, MC (5 November 1910–9 September 1997) was an Australian-born British soldier, author and university administrator.