Een onvolledig jaaroverzicht

Voor het eerst sinds het overlijden van echtgenoot Dries (maart 2021) ging ik augustus dit jaar naar een nabestaanden café. Daar waren geen mensen die zeggen: heb je het daar nu nog over! Want er zaten lotgenoten; er was begrip en herkenning.

Afscheid van de volksdansvereniging. Ik sliep niet na een avond volksdansen, en mijn knieën deden pijn. Met pijn in het hart verliet ik dus ook het bestuur, want na een avond vergaderen, sliep ik ook niet.

Flauwvallen door corona. Stijve nek en een hersenschudding. Mijn Islamitische buren zorgden fantastisch voor me! Een geschenk uit de hemel!

Ter herinnering aan Dries adopteerde ik in de Leidse hortus onze vroegere kamerplant. Ik had er een goed gevoel bij.

Tijdens de hittegolf moest ik een paar wandeldagen afzeggen. Parki of de medicatie tegen Parki (of beide) verergerden de lage bloeddruk, die ik al had. Elke dag een kop bouillon hielp, maar ik startte er te laat mee om de wandeldagen te 'redden'.

In november moest ik opnieuw een paar wandeldagen afzeggen. De stijve Parkinson spieren in mijn rechter been protesteerden tegen de kou met een hevige pijn. Ik moest leren dat ik mijn benen warm moet houden, met leggings en beenwarmers en zo, die al een paar jaar ongebruikt in de kast lagen.

Ik had in mei een fantastische fietsvakantie met Anneke. We vierden dat we dit jaar vijftig jaar vriendin zijn!

In oktober volgde een fijne wandelvakantie in Zwitserland. Ook het lopen in eigen land gaat gelukkig meestal goed, met de knie-braces die ik nu heb. 

Mijn eigen website, met dagboekjes en blogs, begint na wat proberen en fouten maken ergens op te lijken. 

Diverse kennissen, buren, vriendinnen en andere naasten helpen me met dingen die ik niet of moeilijk zelf kan (zoals naaiklusjes, wasmachine weer waterpas zetten, mijn mobiel die ineens op zwart ging weer tot leven wekken). Voorwaarde is wel, dat ik om hulp vraag. Bijna niemand is helderziend.

Gladde lakens en een gladde pyjama helpen me beter te slapen. En ik ontdekte de Honni sjaals! Als het kwijlen niet weggaat, gebruik dan deze leuke sjaals!

Op tijd naar bed gaan helpt mij ook, om beter te slapen. Dat geeft soms onbegrip. Maar ik slaap niet als ik te laat naar bed ga. Dat voelt een ander niet, maar ik heb er last van. Dus ga ik écht op tijd naar bed.

De fysio leerde me hoe ik beter een bocht naar rechts kan fietsen. Het had te maken met een verstoord ruimtelijk inzicht, veroorzaakt door… Parki (wie anders...) 

Biodanza brengt me naast ontspanning ook een aantal nieuwe, aardige, empathische kennissen.

Shiatsu therapie zorgt ervoor, dat ik me veel beter voel, dan voordat ik er kennis mee maakte. Mijn kwaliteit van leven krijgt nu vaak een 7 in plaats van een 5.

Parki eist wel wat tol. Maar er gaat ook veel goed. Al kan het natuurlijk nooit écht goed gaan, zonder Dries, die 38 jaar deel uitmaakte van mijn leven. Dat kunnen alleen nabestaanden echt begrijpen.