SN 09.2A.28C Wim 1a
pagina's over Wim Snoek
Index pagina's Wim : SN 09.28C Wim
Tweede Wereldoorlog
Politierapport ivm arrestatie en mishandeling Wim 1943
In 1998 is dit rapport door Johan Snoek opgespoord in het Ministerie van Justitie, Den Haag. Het maakte deel uit van het dossier. "Ries Jansen".
(na pagina 3 een beter-leesbare versie in pdf)
Commentaar van Wim op o.a. het politierapport
Balkbrug 24-10-1998
Geachte heer Marcus1, beste Henk, zal ik maar zeggen, gezien jullie vriendschap met mijn zus.
Als vervolg op het proces verbaal van Politie v/d Berg het volgende:
Mede dankzij zijn inzet om mij moreel te steunen, kon ik tijdens het verhoor mijn mond houden.
Resultaat: ik zal niet gauw oordelen over mensen die wel doorsloegen.
Dankzij hulp van Duitsers kon ik overleven. Die waagden dus hun kop voor een wildvreemde buitenlander. Resultaat is dat mijn kreet vanaf 1945 is: overal ter wereld zitten goede en slechte mensen.
In overleg met mijn vrouw besloten we om onze kinderen bewust geen nationaal gevoel of trots mee te geven in onze opvoeding.
Ook een fundamentalistische godsdienst bijbrengen achten wij niet goed, gezien alle uitwassen er van.
Als je eens in Zutphen bent en je wilt ons bezoeken: ALTIJD WELKOM.
We zijn vaak weg dus wel even bellen. (...)
Hartelijke groeten van Wim Snoek
------------------------
geb 1918, govertdochter).
Reden van deze brief: Henk Marcus bracht ooit een bezoek aan Rie, samen met een vriend (uit Canada). Deze vriend was erg geïnteresseerd in de periode 1940 - 1945, met name in het verzet. In het boek ‘kleur bekennen’ (van Johan Snoek, geb 1920, Govertzoon) las hij over de lotgevallen van Wim (geb 1922, Govertzoon) en wilde daarover meer weten. Daarom schreef Wim aan Henk; Henk gaf de informatie weer door aan zijn vriend in Canada.
1943 - 1944 - Rode Kruis berichten Wim Snoek
Rechts: Bericht 11 mei 1945aan Roetert Brussen: "Paul en Wim terug, van jullie nog niets gehoord"
8 mei 1945 brief aan de familie
Ede, 8 mei 1945 1
Geliefde Familie: Lien, Nel, Go, Johan, An en Jongelui!2
Nu we over het heele land vrij zijn, zal Hans3 gauw naar huis gaan, en deze (brief) meenemen. Wil hem a.u.b. aan allen doorgeven.
‘t Heerlijkste nieuws is: Wim is gezond thuisgekomen, op 1 mei. God danken we daarvoor, uit het diepst van ons hart. Hij (Wim) ziet er veel beter uit dan Johan; weegt 158 pond, en is langer4 als wij, diep gelukkig na alle narigheid.
Wij wonen sinds 19 maart bij anderen in; Johan was n.l. 19 febr gepakt; 10 maart ontvlucht; moest toen onderduiken, omdat adres Torenstraat 5 bekend was. Toen kregen we heel vlot, een zitkamer, kleine slaapkamer, gebruik van keuken en zolder, in Nachtegaallaan 11 bij heel prettige menschen. Na de vrijheid zijn we daar gebleven;
want we hebben alweer heel wat bezittingen, en zagen tegen de verhuizing op; want Johan en ik zijn wekenlang bezocht geweest met ingewand-ziekten; dit is nu nog niet helemaal beter.
Een vreeselijke winter is het geweest, maar de Heere heeft ons er dóór geholpen, en we zijn weer bij elkaar.
Vandaag is hier het bericht, dat veel menschen uit Arnhem naar huis mogen. Voor renkum zal dat nog wel even duren, maar daar wordt toch ook aan gewerkt.
Gisteren zijn Johan en Wim voor de N.B.S.5 in Renkum geweest; uit de asch hebben ze enkele verbrande lepeltjes en een pannetje opgehaald. Later wil Wim de asch goed nazien, zoals hij dat in Duitsland heeft geleerd. Maar ‘t zal niet veel zijn, dat er uit te voorschijn komt. We hebben echter alweer onze eigen lakens en sloopen, hand- en theedoeken. Sommige gekregen, en nadere dingen hadden we
meegenomen, doch in Oct. Direct bij Ko in een tank laten begraven; en dat kwam er vorige week weer uit. Ook nog heel wat, is uit de tank (een andere; er waren er 9) gestolen door de landwacht, 1 week voor de bevrijding6.
geb 1954, Johandochter, met hulp van haar vader Johan Snoek, geb 1920
An Snoek-Both te Leerdam. (De verbindingen Renkum-Z.Holland waren nog moeilijk, maar
Leerdam en Gorkum waren op fiets-afstand).
oom Ko de Nooij en tante An de Nooij-Snoek in Ede opgevangen: hij was uitgehongerd
1945 In veilige Haven
Uit erkentelijkheid voor de ontvangen gastvrijheid na de evacuatie uit Renkum (sept 44) bood Wims moeder, Marie Snoek-de Nooij, na de oorlog een glas in lood-raam aan aan de tantes de Nooij, gemaakt door oom Hendrik. Tekst: "Winter 1944 - 1945; in veilige haven. Bij een print van dit verhaal schreef Rie Snoek (geb 1918, Govertzoon): “veilig”, ha ha! Want echt veilig was het natuurlijk niet, met Mr. Hackett in huis! (zie familiekroniek hfdst 6a). Dit glas in lood raam kwam later te hangen in het huis van Wim Snoek (Govertzoon) in Balkbrug . foto door Ria Snoek (Johandr, geb 1954) gemaakt juni 2007